Τον Φεβρουάριο του 1985, σε ένα κινέζικο εστιατόριο, ένας νεαρός συγγραφέας
που κυκλοφορούσε το δεύτερό του βιβλίο, στον κόσμο του Discworld, ο Terry
Pratchett έδινε την πρώτη του συνέντευξη σε ένα νεαρό
δημοσιογράφο τον Neil Gaiman. Έτσι γεννήθηκε μια φιλία ανάμεσα
στους δύο πιο διάσημους συγγραφείς του Φανταστικού της Βρετανίας.
Αποτέλεσμα αυτής της μακράς φιλίας ήταν η κυκλοφορία ενός από τα πιο
κλασσικά καλτ μυθιστορήματα της δεκαετίας του 90’ , οι "Καλοί Οιωνοί".
Λίγα λόγια για το βιβλίο…
Σύμφωνα με «Τας Ωραίας και Ακριβείς
Προφητείας της Αγνής Νάτερ, Μάγισσας» –τον μοναδικό πλήρως αξιόπιστο οδηγό για
το μέλλον, που έγραψε, ευτυχώς, το 1655, πριν ανατινάξει ολόκληρο το χωριό της
μαζί με τους κατοίκους του, που είχαν συγκεντρωθεί για να την ρίξουν στην πυρά
– ο κόσμος θα καταστραφεί ένα Σάββατο. Πιο συγκεκριμένα, το επόμενο Σάββατο.
Αμέσως μετά το τσάι...
Οι άνθρωποι προσπαθούν να προβλέψουν το
τέλος του κόσμου σχεδόν από την δημιουργία του, οπότε είναι απόλυτα φυσικό να
είναι επιφυλακτικοί όταν εμφανίζεται μια νέα ημερομηνία για την Ημέρα της
Κρίσης. Αυτή τη φορά όμως, οι στρατοί του Καλού και του Κακού πραγματικά
φαίνονται να προετοιμάζονται. Οι τέσσερεις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης είναι
καθ’ οδόν. Η Ατλαντίδα αναδύεται. Βάτραχοι πέφτουν απ’ τον ουρανό. Τα νεύρα
τεντώνονται και όλα δείχνουν να βαδίζουν σύμφωνα με το Θεϊκό Σχέδιο.
Όμως, ένας καλοπερασάκιας δαίμονας
και ένας ιδιότροπος άγγελος θα προτιμούσαν να αποφευχθεί η Αρπαγή. Και μέσα σε
όλα αυτά κάποιος έχασε και τον Αντίχριστο...
